اول اینکه ضریب هوشی ایشان بالاست. افشین قطبی در لحظات بحرانی تصمیمات خوب و به جایی می‌گیرد و بجای اینکه در کنار زمین با تنش و استرس بالا بایستد، با آرامش از کنار زمین تصمیم می‌گیرد.
دومین خصوصیت مثبت آقای قطبی، کار کردن با مربیان بزرگ دنیاست. او با سه مربی بزرگ در کره کار کرده است. سومین خصوصیت او، تواضعی است که دارد و برای هر مربی خوب لازم است. او هربار که با شکست مواجه می‌شود، دلایل آن را برعهده می‌گیرد و دنبال مقصر نمی‌گردد.
از همه اینها گذشته، او مربی است که مورد احترام همه قرار می‌گیرد. هم بازیکنان و هم سایر اهالی فوتبال به او احترام می‌گذارند. به نظر من آقای کاشانی کار خوبی کرده است که افشین قطبی را به ایران آورده است.
نکته دیگر اینکه مربیان باشگاهی معمولا برای موفقیت در یک تیم جدید، نیاز به زمان دارند، اما افشین قطبی به خوبی و به سرعت با شرایط وفق پیدا می‌کند. نمی‌توان از خدمات حمید استیلی در آماده سازی پرسپولیس پیش از شروع فصل چشم پوشی کرد، اما قطبی در مدت کوتاهی که به ایران آمد، توانست خودش را با شرایط فوتبال ایران تطبیق دهد، به همین دلیل او می‌تواند در کوتاه مدت تیم ملی را منسجم کند و در زمان کمی که تا بازی با کویت باقی مانده است، می‌تواند تیم ملی را به آمادگی خوبی برساند.
شاید گفته شود که افشین قطبی در نیم فصل دوم لیگ برتر با پرسپولیس نتایج خوبی نگرفته است. اما این اتفاق برای باشگاه های بزرگ دنیا هم می‌افتد؛ مثلا آرسنال با چهار گل از منچستر می‌بازد. البته این نمی‌تواند بهانه‌ای برای شکست‌ها باشد، اما در باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس که قرار است 10 ماه از سال در فوتبال ایران بازی کند، برای بازیکنان و بقیه حواشی زیادی درست می‌شود. آماده نگه داشتن این همه بازیکن در مدت 10 ماه واقعا کار سختی است.
اما در مقایسه با مربیان خارجی هم انتخاب قطبی بهتر است. چون ما مربیان خارجی را برای مدت زمان طولانی در ایران احتایج داریم. مخصوصا اینکه آنها را در تیم های امید، جوانان و نوجوانان استخدام کنیم؛ یعنی به تیم های پایه توجه داشته باشیم. ما مربیان خارجی را برای سبک سازی در طولانی مدت می خواهیم. مثل همان کاری که گاس هیدینک و فیلیپ تروسیه برای کره و ژاپن کردند. ما به مربی که تیم ملی را از راه دور هدایت کند احتیاج نداریم.
*کارشناس فوتبال
همشهری امارات
